Onte, no regato e na trasduna de Esmelle, fun testigo das dúas cousas.
Esta Boyeria irene, Libeliña do luscofusco, axitaba as ás nun intento desesperado de estiralas. Moitas veces, no proceso da emerxencia, ocurren estos "fallos" e o insecto está condeado. As fotos son da mañá. A última hora da tardiña seguía na mesma pranta. Non percorrera as sombras do regato nin os arredores cando xa haxa pouca luz.
Para "compensar" engado escenas máis "fermosas". Ducias de parellas de Gaiteiriño dríade e algunhas de Libeliña peluda adicábanse a encher de vida e cor as charcas, xa case secas, e os ollos do espectador.
Un saúdo