jueves, 6 de agosto de 2015

¡¡¡ Te pillé !!!

 Años escuchándolos y un par de avistamientos fugaces en los que sólo apreciaba una sombra esconderse entre la vegetación.

Yo creo que él también quería verme a mi porque no se escondió del todo como otras veces. Estaba nervioso y agitaba la cola.











Este Rascón (Rallus aquaticus), estaba el día 3 de este mes en el regato de Esmelle, ya en las dunas, entre pequeños Ameneiros (Alnus glutinosa) y silveiras (Rubus sp).

Creo que es juvenil por la poca extensión del rojo en el pico.









Pocas veces me alegré tanto de unas fotos tan malas.
¡Hasta pronto fantasma!



Un saludo

4 comentarios:

Xabier Prieto Espiñeira dijo...

Parabéns Paco. Sei ben que este tipo de fotos deixan un regusto especialmente agradábel.
Precisamente hoxe mesmo afotaba tamén outro Rascón no encoro das Forcadas, subadulto igualmente. Aínda que no meu caso con toda probabilidade se trate dun exemplar en paso pois hai tempo que o considero extinguido no encoro.
Unha aperta e, de novo, felicidades!

Paco dijo...

Lembras o día, hai uns anos, que censache o carregal de Esmelle-San Xurxo?
Cando cheguei eu,,,¿cántos me dixeche? ¿12?
Esta primavera escoitei (sen ver nadiña), moito rálido entre os Salix cando estaban inundados. Quizáis ese aumento brutal do bosque galería lles veña ben. Tamén metéronse moitos parrulos.
Apertas
Paco

Xabier Prieto Espiñeira dijo...

Tería que mirar os cuadernos, pero non me estranaría que fosen 12. Nas canaveiras litorais houbo históricamente altas densidades de Rascón.
Non obstante o que beneficia toda a bicharía (vertebrada e invertebrada) nestas canaveiras é a existencia de láminas de auga aberta, tal como temos falado. En canto se colmatan e se pechan, a biodiversidade diminúe rápidamente.
A "Charca das Espadanas", no sistema dunar da Frouxeira, é paradigma disto que conto.

xansilvar dijo...

Moi boas fotos Paco, o que a sigue a consigue! O "fotográfico" é secundario ante a ledicia de ver o bicho.